سلام پروژه

تکنیکهای قالب سازی

عنوان مقاله : تکنیکهای قالب سازی

قالب بندی : Word

شرح مختصر : روش قالبگیری تزریقی باید پاسخگوی درخواست روزافزون محصولاتی با کیفیت بالا و در عین حال با قیمت مناسب باشد . دسترسی به این هدف در صورتی ممکن است که قالبگیری کنترل کافی بر فرآیند قالبگیری داشته و همچنین شکل قطعه ، متناسب با مشخصات ماده قالبگیری و روش تغییر شکل آن باشد و همچنین باید ساخت قالبی که در تولید مجدد محصول ، صحت ابعادی و کیفیت سطحی را حفظ کند ممکن باشد . بنابراین ساخت قالبهای تزریق باید با بالاترین دقت انجام شود . از این قالبها انتظار می رود در حالیکه در فرآیند تکنیکهای قالب سازی قالبگیری تحت بار شدید قرار می گیرند به صورت مکرر و قابل اطمینان قطعه تولید کنند و همچنین به دلیل هزینه زیاد ساخت این قالبها ، عمر مفید آنها ، باید زیاد باشد . عمر مفید قالب و کارآیی آن علاوه بر طراحی اولیه و نگهداری در حین تولید به عواملی مانند جنس ، عملیات حرارتی و ماشینکاری آن بستگی دارد.

برای تولید تمام قطعاتی که به روش ریخته گری ساخته می‌شوند نیاز به تهیه قالب می‌باشد. حال جنس و ویژگی‌های قطعه است که تکنیکهای قالب سازی روش ریخته گری را تعیین می‌کند و بر این اساس نوع قالب تعیین می‌شود. قالب‌های ریخته گری به سه دسته قالب‌های دایکاست (High pressure) قالب‌های ریژه (low pressure) و قالب‌های ماسه‌ای (sand) تقسیم می‌شوند که هر یک کاربرد خاص خود را دارند. در ذیل به جزئیات هر کدام می‌پردازیم.

قالب‌های دایکاست (Die cast)

برای ساخت قطعاتی از جنس آلومینیوم که دارای ضخامت یکنواخت بین ۵ تا ۱۵ میلیمتر هستند از روش ریخته گری تحت فشار استفاده می‌شود در این روش مذاب آلومینیوم با فشار بالا داخل قالب تزریق می‌شود. از مزایای این روش می‌توان به تولید قطعات با کیفیت سطحی بالا و تیراژ بالا نام برد. کیفیت بالا و عدم پلیسه سبب می‌شود بسیاری از پروسه‌های تولید مانند پلیسه گیری و سنگ زنی و سوراخ کاری حذف شود، از این رو تأثیر به سزایی در کاهش هزینه تولید هر واحد قطعه دارد. قالبی که برای ریخته گری به این روش مورد نیاز می‌باشد قالبی است از جنس فولاد گرمکار با حجم و ضخامتی زیاد که قابلیت تحمل فشار بالای ذوب راداشته باشد از این رو قالب‌های دایکاست قالب‌هایی بزرگ و گران‌قیمت هستند.

قالب‌های ریژه (Gravity)

برای قطعات آلومینیومی که دارای casضخامت یکنواخت نیستند و کیفیت قطعه از نظر استحکامی مورد توجه باشد و همچنین نیاز به قطعه‌ای بدون ریزمک و تخلخل باشد نیاز است که این روش را برای تولید برگزید، در این روش ذوب به آرامی وارد قالب فولادی می‌شود. قالب‌های ریژه نسبت به قالب‌های دایکست از نظر ابعادی کوچک‌تر هستند (به منظور تولید یک قطعه یکسان) اما آنچه سبب پیچیدگی این قالب‌ها می‌شود طراحی سیستم راهگاهی در این قالب هاست و آنچه سبب گران‌قیمت شدن این قالب‌ها می‌شود هزینه طراحی، دانش و تکنولوژی ای است که سازنده برای طراحی و ساخت این قالب دریافت می‌کند.

قالب‌های ماسه‌ای (Sand cast)

به طور قطع یکی از متداول ترین روش‌های تولید قطعات فلزی، ریخته گری در قالب ماسه‌ای می‌باشد. در این روش نیاز به تکنیکهای قالب سازی ساخت یک مدل فلزی است که از یک قالب ماسه‌ای گرفته شود و ذوب را در این قالب می‌ریزند. مدل‌های فلزی برای روش‌های مختلف ریخته گری تهیه می‌شوند، برخی از این روش‌ها اتوماتیک هستند مانند ریخته گری به روش DIZA و هانزبرگ و واگنر و یا به صورت دستی و سنتی  تکنیکهای قالب سازی می‌باشد.

کلمات کلیدی : تکنیک های قالب سازی ، ریخته گری، فرایند ریخته گری  ، ریخته گری در ماسه ، ریخته گری دقیق، ریخته گری در سرامیک ، پاشش فلز، روکش کاری الکترولیتی، سنبه زنی  ، ماشینکاری و عملیات براده برداری ، عملیات سطحی، سنگ زنی و پولیش ، پرداخت ارتعاشی ، سند بلاست ، لپینگ فشاری، پرداخت الکتروشیمیایی ، پرداخت با تخلیه الکتریکی، ادغام طراحی کامپیوتری و برنامه نویسی، فرایند ساخت با تخلیه الکتریکی، ماشینکاری با تخلیه الکتریکی ، وایرکات، ماشینکاری الکتروشیمیایی  ، براده برداری شیمیایی – اچ کردن ، سطوحی که عملیات اسپارک یا انحلال شیمیایی اچ شده اند ، قالب برای قطعات تو خالی با شکل دلخواه، فرایند استریو-پلانوگرافی